Πασκουίνι, Μπερνάρντο

(Pasquini, Μάσα Βαλντινιέβολε, σημερινό Μάσα και Κοτζίλε, Πιστόια 1637 – Ρώμη 1710). Ιταλός οργανίστας, κλαβιτσεμπαλίστας και συνθέτης. Η μουσική του κατάρτιση τελειοποιήθηκε στη Ρώμη, όπου κέρδισε πλατιά φήμη ως οργανίστας και κλαβιτσεμπαλίστας, έχοντας περίφημη σχολή και ταξιδεύοντας στις κυριότερες αυλές της Ευρώπης (ήταν στη Βιέννη κοντά στον αυτοκράτορα Λεοπόλδο, στο Παρίσι στην αυλή του Λουδοβίκου ΙΔ’, βιρτουόζος της αυλής της Χριστίνας της Σουηδίας). Η ενόργανη μουσική του (σονάτες, τοκάτες, τραγούδια, σουίτες, ριτσερκάρι κλπ.), εκλεκτού γούστου και λεπτής φαντασίας, προήλθε αρχικά από το ύφος του Φρεσκομπάλντι, για να φτάσει αργότερα σε νέα και πιο ελεύθερα σχήματα, προαναγγέλλοντας ήδη τις καινοτομίες που έγιναν μεταγενέστερα στον κύκλο του είδους – από τον Ντομένικο Σκαρλάτι έως τον Μπαχ. Συνέθεσε και έργα θεατρικά (Λυσίμαχος 1681), ορατόρια (μεταξύ των oποίων Αγία Αγνή, 1685, Άγιος Αλέξιος, 1687), καντάτες. Ο Π. ήταν επίσης σοφός ουμανιστής και μπήκε στην Ακαδημία Αρκαδία με το όνομα Πρότικο Ατσετιάνο.